Eu penso, sempre no mesmo eixo, ti. A miña liberdade, ti fuches quen d desenrolarme do peor dos velenos, ti ensinachesme a falar...a amar. Cando voltarei a tropezar con tigho? Cando recuperarei a miña liberdade? Só espero q ese traxecto nn remate coa miña cordura, q nn remate co meu neno interior......